Jury report

We were very pleased with 461 moving, original and funny entries for the writing contest of The Parliament of Things. The members of the jury (Marli Huijer, Melle Daamen, Arne Hendriks and Jelmer Mommers) have selected the nominees and the winners. Below you can read their report (in Dutch):

Leden van de jury: Marli Huijer (voorzitter), Melle Daamen, Arne Hendriks en Jelmer Mommers. Het verslag is uitgesproken op 23 september 2015, in de Blauwe Sterrenzaal van Natura Artis Magistra.

“Geachte mensen en dingen,

het was mij een genoegen de inzendingen in Het Parlement van de Dingen te bespreken, samen met mij collega-juryleden. Graag deel ik hierbij ons verslag. Eerst de feiten:

• We ontvingen 461 inzendingen
• De leeftijd van de inzender varieert tussen de 9 en 88 jaar
• Circa zestig procent is vrouw, dus veertig procent is man.
• Vijftien procent van de inzendingen was geschreven in de Engelse taal.
• We hebben 15 mensen genomineerd in de categorie pleidooi
• En 9 mensen in de categorie essay.

We hebben een winnaar per categorie. En we hebben een overall winnaar. Daar komen we zo over te spreken. Graag willen we iets zeggen over het geheel aan inzendingen. De 461 teksten zijn uiteraard op diverse manieren te beschouwen, en het is natuurlijk verleidelijk om het in termen van een politieke arena te doen.

Dan kunnen we de 461 mensen bijvoorbeeld verdelen in vier groepen

• De Boze of Bezorgde Burgers – ofwel, de Publieke Tribune van het Parlement
• Het Journaille – ofwel, de Beschrijvers van de gang van zaken in het Parlement
• De Beschouwers – ofwel, zij die wetenschappelijk of met distantie reflecteren op het proces en politici
• De Politici – ofwel, de deelnemers aan de Parlementaire besluitvorming

Veel inzenders leken te spreken als burger op de Publieke Tribune of als Journalist.

• Deze mensen kijken met empathie, boosheid, solidariteit, of sentimentele blik.
• Ze geven een menselijke reflex op onrecht weer. In deze groep zijn veel poëzie, fabels en korte verhaaltjes te vinden.
• Deze bijdragen zijn soms moeilijk politiek te noemen. Er ligt vaak geen verlangen, visie, belang, of agenda in besloten.

Een andere groep inzenders – De Politici – komt werkelijk met plannen en ideeën. Er zitten prachtige pleidooien tussen:

• Bijdragen die proberen werkelijk namens een dier, ding of plant in te spreken in het Parlement;
• Bijdragen die politiek zijn, een argument opbouwen namens hun zaak, met een eis of een voorstel komen, en die een handelingsperspectief bieden.

Dan over de laatste groep, De Beschouwers, die schrijven soms bijzondere en mooie essays. We hebben er 9 geselecteerd. Het zijn beschouwingen op de emancipatie van de dingen, over ethiek en rechtvaardigheid. Maar ook de praktische consequenties van een Parlement van de Dingen: over taal, taxonomie, afvaardiging, voogdij, organisatie, stemverhouding, communicatie, besluitvorming of geschilbeslechting.

Wat verder ook opviel:

• Weinig inzender nemen het op voor de mensen. En dat is een understatement.
• De poëzie is soms raak, maar er moest wel aan de opdracht worden voldaan
• In behoorlijk wat inzendingen had boosheid, pathos en zorgelijkheid wel erg de overhand. En hoe begrijpelijk ook: het dystopische keelt dan vaak de verbeelding.
• De verwevenheid tussen mens en techniek werd vaak genegeerd, wat de vraag oproept of het werk van Bruno Latour wel echt begrepen wordt

Voordat we de uitslag bekendmaken, geef ik aan waar we als jury op gelet hebben.

• Ten eerste; is er voldaan aan opdracht?
• Ten tweede; is de inbreng of stelling wordt met goede argumenten onderbouwd.
• Het derde criterium gaat over originaliteit; is de gekozen invalshoek verrassend en zet het aan tot verder denken.
• Het laatste en vierde criterium gaat over stijl en kwaliteit van taal; is de tekst mooi en helder.

Dan nu de uitslag.

We beginnen met de essays. Van de 9 nominaties sprongen er 3 uit. Allereerst het essay van Jasmine de Bruyker, met de titel: Het parlement is dood, lang leve het Parlement van de Dingen! Of: hoe een bijeenkomst van zwijgende wezens ook een feest kan zijn. We vonden het een waarachtig stuk, al waren de voorbeelden soms wat gedateerd. De filosofische voorbeelden en referenties kloppen en zijn adequaat gekozen. Het bevat mooie heldere beelden en een zeer geslaagde slotzin.

Dan viel ons het essay van Maarten Buser op. Hij neemt ons in een helder verhaal mee en geeft aan hoe dichters en de tv als tolken voor de dieren en dingen kunnen werken. Hij behandelt dichters als Rilke en Simic, en eindigt met een rustig en bescheiden oproep tegen de onttovering.

Ook bij de top drie zit het stuk van Ellyn van Valkengoed. Zij schrijft een actuele en speelse tekst, met een gedegen verkenning van het Parlement van de Dingen, waarin het werk van Bruno Latour goed wordt uitgelegd. Het essay bevat ook een scherp inzicht over de fossiele-brandstof industrie en werkt met goede journalistieke voorbeelden. Een kanttekening: de slotzin overtuigt minder.

Uiteindelijk vinden we de teksten van Jasmine en Ellyn het meest overtuigend. En toen moesten we de winnaar kiezen. Het beste essay geeft ons het meeste ruimte, en geeft het meest te denken. Ook vinden we de tekst een geslaagde introductie voor het concept van Het Parlement van de Dingen. De winnaar wijst ons er terloops op dat de industrie als ding al wordt vertegenwoordigt. De winnaar voldoet het beste aan de opdracht. De winnaar van het essay onderdeel is Ellyn van Valkengoed.

Dan de pleidooien:

Dit is een lastige groep, en de inzendingen zijn vaak moeilijk met elkaar te vergelijken. De Bosuil van Jerker Spits geeft een treffend en rustig perspectief aan de mensen. De Moerbei van Anna Carlier is juist opvallend door haar oorlogsverklaring. De Aarde van Edwin Gardner springt eruit, omdat hij als een van de weinige inzendingen overtuigend een dialoog met de mens aangaat, al is er stilistisch wel een en ander op de tekst aan te merken. De Horizon van Fien Veldman werpt zich op als overtuigende tolk van de dingen.

Uit deze vier kiezen we de winnaar, die zich afvraagt of hij eigenlijk wel een Ding is. Hoe ik eruitzie en waar ik ben wordt altijd bepaald door een ander. De meeste Dingen waren standvastig. Solide. Hij, daarentegen, voelde zich altijd instabiel.

Ondanks dat de winnaar een menselijk concept is, overtuigt de Horizon als tolk van de dingen. De Horizon blijkt het ding dat meer perspectief geeft dan de dingen, zonder dat het een mens is. De winnaar van dit onderdeel is Fien Veldman.

Dan, tot slot, kiezen we de overall winnaar. We hebben gekozen voor het essay van Ellyn Valkengoed, vanwege de argumenten die ik eerder noemde:

Deze tekst geeft ons het meeste ruimte, en geeft het meest te denken. Ook vinden we de tekst een geslaagde introductie voor het concept van Het Parlement van de Dingen. Ellyn van Valkengoed, van harte gefeliciteerd!”