Motie namens het Plastic

Mens! We missen je. Het is hier zo wijds, zo losgeslagen. Aan alles, merken we dat wij, plastic, hier niet horen. Van ons eerdere onschatbare nut rest niets. Bestek, waren we. Tasje, waren we. Mascotte. Ringetje. Pakking. Bord. Micro-bead. Bakje. Zakje. Folie. Kraal. Soldaatje. Dop. Hor. Stootband. Houder. Beker. Bloem. Kaart. Nepplant, draadje, versiering. Snoepwikkel. Ketting, knop, regenjas-voetbeugel-doos- speld-vaas-fles-LED-lampje-viltstiftblikringstickerdekselhangerlapritssluiting We waren zo veel. Al onze functies, vergeten. Enkel schadelijk zijn we nog. En eeuwig. En hier zo vreemd. We kunnen niets. Geen drive; enkel drijvend. We missen jullie. Je doet ons verdriet. Zo slim, zijn jullie! Zo slim dat je ons zélf wist uit te vinden. Eerste mensgemaakte stof zijn wij. Onze schepper, ben je, mens. Laat ons niet in de steek. Zo slim zijn jullie! Je eerste schepping kreeg meteen het eeuwige leven. Omdat de dood op ons geen vat krijgt, zijn wij de dood voor het leven hier. Enkel schadelijk zijn we nog. Hoe verdrietig dodelijk drijven wij. Genoeg, mens. Wij eisen een eind aan dit eeuwig deinen, dit willoos tweede leven. Als brengers van verstikking, als brengers van verstrikking, als vals, dodelijk voedsel, als doelloze dood. Wij eisen nieuw, echt nut. Haal ons op, smelt ons om. Haal ons op, smelt ons om. Haal ons op! Smelt ons om! Haal ons op! Smelt ons om!